1 Thyerjet e duarve dhe këmbëve do të shërohen dhe për fat të mirë, asnjë nga njëmbëdhjetë fëmijët që përfunduan në spital gjatë realizimit të sfidës “Superman Challenge” në TikTok nuk është lënduar seriozisht. Vërtet, nuk di çfarë të them e të mendoj për këtë marrëzi të fundit, ku disa persona krijojnë një rrjet duarsh të shtrira mbi të cilat hidhet “Supermani”, pastaj e hedhin lart dhe ai duhet të zbresë në këmbë.
Edhe ne jemi pjesë e botës. Në vende të tjera, të rinjtë, madje edhe ata jo aq të rinj, përfundojnë në spitale ose humbasin jetën duke u përpjekur të realizojnë sfida të ndryshme që u serviren nga Instagrami dhe TikToku.
Ne jetojmë në shekullin e 21-të. Telefonat e mençur janë bërë si një pjesë e pandashme e mendjes sonë. Nuk mund t’ua heqësh fëmijëve rrjetet sociale. Ata nuk e dinë si është të jetosh pa to. Por si mund të dallojmë cilat përmbajtje janë të dobishme dhe cilat janë të dëmshme e duhet të hidhen në kosh? Kush duhet t’i mësojë? Shkolla. Cila shkollë? Ajo me programin mësimor nga koha kur interneti nuk ekzistonte, që zbatohet nga mësues mes dy tubimeve partiake.

Disa ditë më parë, Ministria e Arsimit dhe Shkencës publikoi rezultatet e një testimi ndërkombëtar, sipas të cilit, nga 58 shtete, nxënësit nga Maqedonia renditen në vendin e 47-të për shkencat natyrore dhe në vendin e 44-të për matematikë.
Sipas rezultateve të PISA-s për vitin 2022, nga 81 vende, nxënësit nga Maqedonia janë në vendin e 71-të për aftësi gjuhësore dhe në vendin e 61-të për matematikë.
Duke parë videot me supermenët maqedonas dhe duke i kombinuar me rezultatet e testeve ndërkombëtare, më kujtohen disa takime prindërish në shkollë, kur prindërit e shqetësuar ankoheshin se fëmijët e tyre ishin shumë të ngarkuar. Se mësonin shumë dhe nuk merrnin nota maksimale. Mendimi im i parë ishte: nëse vërtet fëmijët tanë janë kaq të mbingarkuar me të mësuar, ata nuk do të kishin kohë të hidhen në ajër. A duhet që të gjithë të kenë nota maksimale? Ja, këtu janë notat e fizikës. Njutoni madje edhe në TikTok e mposht Supermenin.

2 Kur disa ditë më parë disa media publikuan se kryetari i komunës së Butelit pa Shën Mërisë në një qiri në kishën lokale, më erdhi në mendje që edhe në vitin 2012, ish-kryeministri Nikolla Gruevski shkoi në një inspektim në kishën “Shën Dimitri” në Shkup për të kontrolluar nëse pikturat po qanin. Me të, shkuan ekipe televizive me kamera, bënë anketa me besimtarët, e xhiruan nga afër fytyrën e bekuar të kryeministrit të devotshëm. Publiku ishte preokupuar për ditë të tëra me debatin nëse pikturat vërtet po qajnë, apo bëhet fjalë për kondensim…

Dymbëdhjetë vjet më vonë, publiku është i pushtuar nga një fëmijë nëntëvjeçar, për shkak të sjelljes së tij të dhunshme që ka çuar në bojkotimin e mësimit në dy shkolla të Shkupit. Ministrja e Arsimit, Vesna Janevska kërkoi disa ditë për të zgjidhur sistematikisht problemin. Ajo kërkoi që publiku të mos stigmatizojë fëmijën.
Për më tepër, është mirë që ministrja e arsimit është mjeke, profesoreshë në Fakultetin e Mjekësisë, autore e punimeve shkencore… Kjo është arsyeja pse ka ambicie ta zgjidhë rastin në mënyrë të thellë. Ajo thotë se tre ministra po punojnë në zgjidhjen e problemit. Ndryshe, ndoshta, po të mos ishte ajo në këtë pozitë, do ta kishin zgjidhur rastin me një ekzorcizëm fetar. Me përzënien e djajve.

3Po dëgjoj si kryeministri Mickoski, thuajse çdo ditë, ofendon prokurorët. I akuzon gratë se kanë pasur cikël menstrual dhe burrat se kanë pasur diarre, dhe për këtë arsye nuk kanë procesuar rastet. Dhe ata heshtin. Ku është Shoqata e Prokurorëve Publikë? Ku është Këshilli i Prokurorëve Publikë? Ku janë për t’i thënë: Kush je ti që na ofendon kështu?
Po, je prokuror. Si mund të lejojsh që të të ushtrohet presion kështu? Paraqitu në një ankese ndaj kryeministrit. Nga definicioni, je më i fortë se ai. Ti mund ta ndjekësh atë. Ai nuk mundet.
Nëse je i korruptuar, hesht. Nëse u bëre prokuror vetëm sepse je i shënjuar në listat partiake, hesht. Por, nëse lejon që kryeministri të të thotë se je i paaftë dhe i korruptuar, ndërkohë që ti nuk je i korruptuar, dhe po hesht nga nënshtrimi – atëherë vërtet je i paaftë.

4 Gjykatësi i shkarkuar, Stojançe Ribarov, u bë president i Këshillit për Mbikëqyrje të Komunikimeve. Ky është po ai Ribarov, që në vitin 2017, si ushtrues detyre i presidentit të Gjykatës së Lartë, i dha urdhër një gjyqtari të kthehej nga udhëtimi për të bërë një vendim 2:1 në Këshillin e Krimeve për të shpëtuar Nikolla Gruevskin nga paraburgimi. U shkarkua sepse përdori sistemin elektronik të shpërndarjes për të manipuluar rastet e korrupsionit të lartë që ishin kundër ish-funksionarëve të VMRO-DPMNE-së.
Pas zgjedhjes së tij, LSDM akuzoi VMRO-DPMNE-në se e privatizoi në mënyrë skandaloze Këshillin për Mbikëqyrje të Komunikimeve dhe se do ta përdorte përsëri si instrument për përgjime masive.
Ky Këshill është konceptuar si një organ qytetar që kontrollon punën e institucioneve që mund të kryejnë përgjime ligjore. Ai është formuar që në vitin 2019, por deri tani nuk ka funksionuar.
Cili është faji i LSDM-së që për pesë vjet nuk e aktivizoi këtë Këshill kur ishte në pushtet? Ata e lanë në dorë të VMRO-DPMNE-së që të vendosë njerëz që shpëtuan ata që vidhnin dhe përgjoheshin? Ky ishte niveli i paaftësisë në LSDM. Dhe për këtë nuk u interesonte fare. Mendoj se ata as nuk e dinin se ekziston një organ i tillë dhe se ata e krijuan.
Po tani, për ta, nuk ka më kuptim të flasësh. Dhe për shkak të pasivitetit të tyre, besoj se as në shërbimin publik RTMV  nuk kanë vënë re se LSDM ka qenë dikur në pushtet.