1 Të marrim kokosha, një birrë dhe të relaksohemi.
Elon Musk dhe Donald Trump kanë filluar të nxjerrin publikisht të gjitha të palarat që dinë për njëri-tjetrin – ashtu siç bëjnë te ne Danella Arsovska, “Vlen” dhe BDI.
Pas akuzave të kryetares së Shkupit ndaj kryetarit të Çairit, Visar Ganiu nga “Vlen”, se ka legalizuar në mënyrë të paligjshme dhe me falsifikim 150 ndërtime pa leje, nga ana tjetër e akuzojnë atë se nuk sheh ndërtime të paligjshme në Komunën e Sarajit, prej nga është deputeti Blerim Bexheti i BDI-së, ish-kryetar i asaj komune.
Le ta shijojmë garën. Konkurrentët nuk provojnë kush ka vepruar sipas ligjit e kush ka ndërtuar paligjshëm dhe legalizuar ndërtimet e paligjshme, por kush e ka shkelur ligjin më shumë herë.
Vetë fjala është e qartë – ndërtime të paligjshme. Do të thotë: të jashtëligjshme. Pa leje. Të ndërtuara pa respektuar planin urbanistik. Pa standarde sigurie. Rrezikojnë jetën e qytetarëve të tjerë. Rrezikojnë mjedisin. Disa janë ndërtuar në parqe kombëtare dhe zona të mbrojtura. Në tokë shtetërore të uzurpuar. Dhe për gjithë këtë shkelje ligjore – asnjë i ndëshkuar.
Drejtori i Inspektoratit Shtetëror për Urbanizëm dhe Ndërtimtari, Zuhejr Rexhepi, deklaroi për gazetën “Lajm” se Komuna e Çairit renditet e 19-ta në nivel republikan me gjithsej 3.158 objekte pa leje, ndërsa në kuadër të Qytetit të Shkupit është e 6-ta nga 10 komuna.
Fantastike. Nxjerr kriminelin e gjashtë nga lista dhe ai pastaj nxjerr pesë më të suksesshëm se vetja. Dhe mbi të gjitha, statistikisht shton edhe përkatësinë etnike në garë: Pse po kapeni vetëm me komunat që udhëhiqen nga partitë shqiptare?
Në këtë garë të listës së kriminelëve, nuk mbështesim as të mirin, as të keqin. Zgjedhim midis dy të këqijave – atë më të voglën apo më të madhen.
2 Sipas Entit Shtetëror të Statistikave, rritja e PBB-së për tremujorin e parë të këtij viti është 3.2%. Qeveria thotë se Maqedonia është ekonomia e katërt që rritet më shpejt në Evropë. Para nesh janë Irlanda, Danimarka dhe Polonia.
Që kur VMRO-DPMNE është në pushtet, çdo ditë është ditë historike. Njoftimet në faqen e internetit të qeverisë janë të mbushura me histori: marrëveshje strategjike historike me Britaninë e Madhe që do të sjellin borxhin më të madh historik, plan historik për punësimin e të rinjve, subvencione rekord historike për duhanin, përparim historik në zgjidhjen e çështjes së personave pa shtetësi, investimi më i madh historik i Qeverisë në komuna me një kredi nga Hungaria, marrëveshje historike me sindikatat shëndetësore, rritje historike të investimeve të huaja, çmimi më i lartë historik për duhan dhe oriz të papërpunuar.
Zëvendëskryeministri Aleksandar Nikolloski thotë se “dita historike për Maqedoninë është fillimi i punimeve për segmentin e autostradës nga Gostivari në Bukojçan dhe Kërçovë”. Ministri i Mbrojtjes, Vllado Misajllovski, flet për “nivel rekord historikisht të ulët të korrupsionit”. Ministrja e Financave, Gordana Dimitrieska-Koçoska, përmend “normën më të ulët historike të interesit”. Ministri i Punëve të Brendshme, Pançe Toshkovski, për rastet e klanit Belanoca-Baroni dhe grupit të Rade Shtekli thotë se “janë vetëm disa nga rastet që sjellin rezultate historike”. Ministri i Kulturës, Zoran Ljutkov, shkroi se vizita e tij në Osaka është historike sepse nënshkroi një memorandum bashkëpunimi kulturor me Japoninë. Ministri i Sportit, Borko Ristovski, thotë se “moment historik për sportin maqedonas është që për herë të parë Maqedonia do të ketë përfaqësues në garën legjendare ‘24 orë të Le Mans’”.
Gjithçka është historike – madje edhe Teatri Popullor Maqedonas, që më parë ka fituar shumë çmime ndërkombëtare, ka pasur një ditë historike sepse mori çmim në festivalin “Sterijino pozorje” në Serbi. Edhe komunat që festojnë ditëlindjet e tyre i reklamojnë koncertet si argëtimet më të mëdha historike. Edhe bizneset private, të kapura nga euforia historike, filluan të reklamojnë shërbime dhe produkte me zbritjet më të mëdha historike.
Kur është VMRO-DPMNE në pyetje – gjithçka duhet të jetë ose më e madhja, ose historike. Të tretë nuk ka.
3 Të themi të vërtetën, edhe në Koçan kishim tragjedinë më të madhe historike. Në një zjarr në një disko të improvizuar humbën jetën 62 persona, kryesisht të rinj, dhe mbi 200 u plagosën. Por edhe pas një tronditjeje të tillë për shtetin, nuk pason efikasitet historik në çrrënjosjen e korrupsionit që shkaktoi këtë tragjedi. Nuk flasim për numrin e të dyshuarve, të arrestuarve dhe të akuzuarve dhe për një proces gjyqësor historik që do të ndjekë, por për faktin se pas një tragjedie të tillë duhet të pasojë një ndryshim historik në zakonet e respektimit të ligjit. Dhe kjo – mungon.
Por në një vend ku qytetarët kanë kujtesë të dobët, është normale që çdo ditë e re të jetë ditë historike.
4 Që kur mbaj mend, që fëmijë, kam dëgjuar tregimet për pikën kufitare Markova Noga në Prespë, e cila është e mbyllur prej 58 vitesh. Gjatë karrierës sime si gazetar për mbi 30 vite, gjithmonë është hapur tema e Markova Nogës. Janë shkruar plot reportazhe. Sa herë një ministër i ri i jashtëm merrte postin, e ngrinte çështjen e Markova Nogës. Edhe Greqia herë pas here e përmendte, por me drojë – derisa u nënshkrua Marrëveshja e Prespës, kur filloi të flitej më shpesh dhe hapur për të edhe nga pala greke. Thjesht, Markova Noga është bërë një lloj miti.
Prandaj, më erdhi mirë lajmi se filluan punimet për ndërtimin e pikës kufitare edhe nga pala greke. Me fonde të Bashkimit Evropian, pika kufitare Markova Noga–Lemos duhet të rihapet deri në verën e vitit 2026.
Me gjithë zhgënjimet dhe frustrimet që kanë përjetuar qytetarët e Maqedonisë, Maqedonia nuk ka pasur shumë për t’u gëzuar gjatë këtyre 34 viteve në rrugën drejt BE-së. Po them me vete – nëse kësaj radhe BE nuk na zhgënjen, ndoshta miti do të bëhet realitet. Më në fund. Dhe ajo me të vërtetë do të jetë ditë historike.
Eh… Tani mbetet vetëm të fishkëllijë sërish lokomotiva e trenit nga Manastiri për në Florinë.
5 Nuk ka qenë çdo gjë aq keq dhe katastrofale në kohën e LSDM-së. Qeveria miratoi një praktikë të mirë për forcimin e demokracisë me zgjerimin e lirisë së informimit, duke organizuar tribunat me funksionarët e saj, si ato që organizonte ish-koordinatori për komunikim në qeverinë e Zoran Zaevit, Marjan Zabërçanec. Ministrat, drejtorët dhe funksionarë të tjerë të zgjedhur uleshin në qeveri dhe i përgjigjeshin pyetjeve – të qeverisë.
Tribuna e fundit ishte me temë “Koçani është prioriteti ynë”. I sheh – janë ulur tre drejtorë: Sasho Klekovski nga Fondi për Shëndetësi, Ivica Tomovski nga Shërbimi i Përgjithshëm i Qeverisë dhe Sait Saiti nga Kryqi i Kuq, dhe i përgjigjen pyetjeve “të vështira” të zëdhënëses së qeverisë, Marija Miteva. Thjesht, të vjen siklet.
Pse e mundojnë zëdhënësen? Në vend që t’u përgjigjet pyetjeve të gazetarëve, që është detyra e saj, ajo duhet të bëjë pyetje dhe të sillet si gazetare.
