1 Ndërsa kryeministri Hristijan Mickoski në Amerikë flet për frustrimet e qytetarëve maqedonas të shkaktuara nga hipokrizia e Bashkimit Evropian, zëvendëskryeministri i parë, Izet Mexhiti, i intensifikon ato frustrime në terren vendas. Në një tubim partiak në Shuto Orizare, ai premton se partia e tij, Lëvizja Demokratike, do të punësojë 2-3 mijë shqiptarë në administratën shtetërore dhe publike brenda një viti, më shumë sesa partitë e mëparshme shqiptare në dy mandate.

Në vend që të thotë “do të krijojmë kushte për hapjen e fabrikave ku do të punojnë mijëra shqiptarë,” ai thotë “do të hapim vende pune në administratë.” Madje, edhe shpjegon se “me këtë do të eliminohet një problem, që të mos largohen jashtë shtetit dhe të mos e shohin perspektivën e tyre jashtë vendit.”

Epo, çfarë perspektive të fortë po u ofron zëvendëskryeministri votuesve të tij! Arritja më e madhe për ta do të jetë të hyjnë në parti për të marrë një pagë shtetërore. Dhe nuk jam i sigurt nëse edhe atëherë nuk do të largohen jashtë shtetit. Kemi pasur raste kur, si tatimpagues, u kemi dhënë pagë administratorëve për të ushqyer familjet e tyre në shtëpi, ndërsa ata vetë kanë shkuar për punë të përkohshme jashtë vendit.

Partneri i koalicionit të Mexhitit, ministri i Administratës Publike, Goran Minçev, thotë se deklarata e zëvendëskryeministrit është “shembull klasik i populizmit parazgjedhor” dhe e lut atë “të mos sillet si Alisa në botën e çudirave duke premtuar diçka që nuk është reale.”

Mexhiti nuk është në botën e çudirave. Ne jemi në botën e çudirave, nëse mashtrohemi se ajo që ai premton nuk do të ndodhë. Punësimet në administratën shtetërore janë e vetmja gjë që partitë realisht e përmbushin. Sidomos kur janë në pushtet.

2 Është mirë që Mickoski flet për politikën e padrejtë dhe hipokrite të Bashkimit Evropian ndaj procesit eurointegrues të Maqedonisë në çdo paraqitje jashtë vendit. Megjithatë, nuk e di sa e rëndësishme është kjo histori për administratën e re amerikane të Donald Trump-it. Dhe as në vend nuk ndihmon më. Përveçse forcon edhe më shumë euroskepticizmin me sarkazmën: “Shiheni BE-në, çfarë po ju bën Trump-i. Ja, që të shihni se si është kur na mashtroni edhe ne prej 20 vitesh. Doni të hyni në klubin elitë, të uleni në tryezën me të? Jo, nuk mundeni, ka të tjerë më të rëndësishëm. Ju do të prisni.”

Por nga sarkazma nuk përmirësohet jeta. Entuziazmi këtu ndaj sjelljes së Trump-it ndaj ish-aleatëve dhe partnerëve evropianë është një mënyrë e të menduarit e papjekur dhe fëminore që nuk do të na përmirësojë jetesën. Dhe ja, po e shohim. Edhe pas tetë muajsh nga ndryshimi i qeverisë, temat tona janë ose ndryshimi i stemës, ose premtimet për punësime të reja partiake, ndërsa për kryeministrin, për gjithçka – por për gjithçka – nga çmimet në supermarkete deri te gjyqtarët dhe prokurorët, fajin e ka ose opozita, ose Bullgaria dhe Bashkimi Evropian. Dhe kështu do të vazhdojë deri në zgjedhjet lokale në vjeshtë. Dhe pastaj, deri në zgjedhjet e ardhshme.

3 Ukraina, e sulmuar nga Rusia, në dëshpërim po ofron 500 miliardë dollarë nga pasuria e saj kombëtare për të marrë disa garanci sigurie. Ku është Maqedonia, e vetme, pa BE-në, në këto ndryshime dramatike globale? Çfarë kemi ne për t’u ofruar interesave korporative të logjikës së re të biznesit të fuqive të mëdha, përveç pasurive tona natyrore që deri tani i kemi shkatërruar, dhe për t’u bërë një vendgrumbullim për mbeturinat e tyre? E vetmja ndryshim është se deri tani u ofroheshim kapitalistëve të huaj si fuqi punëtore e lirë, ndërsa tani si skllevër të tekno-feudalizmit.

Por as kjo nuk do të na shpëtojë, nëse ndonjë Trump – ky apo një tjetër në rendin e ri që po krijohet – nesër zgjohet dhe i vjen në mendje të postojë në rrjetet sociale: “Cili është ky shtet? A është ndonjë periferi? Hajde, ndajeni këtë vend, gjysmën për Shqipërinë, gjysmën për Bullgarinë, ata janë më të mëdhenj, kanë det, do të na japin portet e tyre, këta nuk kanë asgjë.”

Tingëllon e tmerrshme? Po, edhe për ukrainasit tingëllonte e tmerrshme. Dhe ata janë shumë më të mëdhenj dhe më të pasur se ne. Por ja që po u ndodh, madje edhe zyrtarë të Uashingtonit po u dërgojnë mesazhe se “ndoshta nesër Ukraina nuk do të jetë më Ukrainë.” Për më tepër, ukrainasit po dalin fajtorë që janë sulmuar nga Rusia. Dhe përveç kësaj, janë fajtorë që për tre vjet po luftojnë për të çliruar territoret e tyre të pushtuara.

4 Kryeministri Mickoski ka thënë në një tribunë në Uashington se “prioriteti ynë i parë është të ndryshojmë mënyrën e të menduarit të prokurorëve dhe gjyqtarëve, që të marrin vendime bazuar në ligje dhe Kushtetutë, e jo sipas kërkesave të politikanëve që i kanë emëruar.”

Më vjen turp të pyes, por pastaj them, kur politikanët nuk kanë turp, pse të mos pyes edhe unë edhe një herë: Çfarë ndodhi me zëvendësdrejtorin e një ndërmarrjeje publike që kishte bërë foto me një pushkë pranë një ariu të vrarë, për të cilin prokuroria kishte nisur një hetim paraprak?

Deri ku ka arritur hetimi? A është shkarkuar ai person? Nuk kam asgjë personale kundër tij, nuk është se jam ndonjë dashamirës i madh i arinjve, por thjesht më provokoi fjala e kryeministrit në SHBA, që prokurorët duhet të ndryshojnë mënyrën e të menduarit dhe të mos veprojnë sipas kërkesave të politikanëve.

Para pak kohe shkrova se ndoshta jemi i vetmi vend në botë ku qeveria përpiqet të mbulojë një vrasje të një ariu. Por, nëse e dëgjojmë me kujdes kryeministrin, duket se opozita është ajo që dëshiron të mbrojë zëvendësdrejtorin e emëruar nga qeveria.