1 Kemi dëgjuar gjithçka nga foltorja e Kuvendit, por një fjalim kaq çnjerëzor si ai i ministres së financave, Gordana Dimitrieska-Koçoska, drejtuar deputetes Slavjanka Petrovska, nuk e mbajmë mend prej kohësh. Të paktën jo në 15 vitet e fundit.
Në prill të vitit 2010, gjatë një debati komisioni për Ligjin mbi Familjen, atëherë-deputetja e VMRO-DPMNE-së, Anita Stefanovska, e pakënaqur me paraqitjen e atëhershme të deputetes së LSDM-së, Radmilla Shekerinska, i tha: “Mjaft fole, hajde shko e linde një fëmijë!”. Deputetja e VMRO-DPMNE-së nuk kërkoi falje, por u justifikua duke thënë se ishte e shqetësuar për kolegen e saj nga LSDM, e cila ishte në një shtatzëni të avancuar, prandaj i kishte thënë se “interesi më i madh i shtetit është që ajo të lindë një foshnjë të shëndetshme maqedonase”.
Edhe tani është e njëjta situatë. Ministrja Dimitrieska-Koçoska nuk kërkoi falje kur i tha deputetes: “Në bazë të çfarë ju merrni të drejtën të flisni për nënat që kanë fëmijë dhe si e dini ju sa duhet të shpenzojë një familje me shumë anëtarë? Unë jam nënë e dy djemve dhe e di shumë mirë sa duhet të shpenzojë një familje katëranëtarëshe”. Ajo na bind se nuk ka dashur ta ofendojë deputeten që nuk ka fëmijë, por ka qenë nxjerrë nga konteksti.
Pra, mos i besoni asaj që keni dëgjuar me veshët tuaj, por besoni atë që do t’jua shpjegojë partia në pushtet. Por ne kemi veshët tanë.
Përveç kësaj, sikur të ishte një vizitë personale në shtëpinë e deputetes, ministrja u zemërua që ajo guxoi ta pyesë për çmimin e qumështit, ndërkohë që nuk ka djem. Për më tepër, ajo i fyeu të gjithë ata që u tmerruan nga diskriminimi i saj mbi statusin martesor, duke i quajtur “bota të LSDM-së”, ndërsa Slavjanka Petrovska, sipas saj, e ka shijuar rolin e viktimës.
Nuk besoj se edhe bashkëpartiaket e saj nuk e kuptojnë se sa çnjerëzore ishte ajo që ajo tha nga foltorja e Kuvendit. Por ato nuk ndihen të ofenduara, sepse janë ndjekëse besnike.
Ministrja Dimitrieska-Koçoska tha: “Për mua kjo temë është e mbyllur”. Pra, është e mbyllur.
Një ministre nga radhët e partisë në pushtet mendon se vetëm sepse është e martuar dhe ka dy djem, ka të drejtë të heshtë një deputete në Kuvend. Dhe partia në pushtet, në vend që të kërkojë falje në emër të saj, i jep të drejtë dhe madje e akuzon më keq deputeten që nuk ka fëmijë. Dhe kështu, ministrja e financave, Gordana Dimitrieska-Koçoska, ndihmoi shpejt që ky VMRO-DPMNE të tregojë edhe një herë natyrën e tij të dikurshme, sikur të ishim 15 vjet më parë. Nëse dikush kishte dyshime për këtë, tani nuk ka më.
2 Në Kombet e Bashkuara, Maqedonia nuk e mbështeti rezolutën evropiane për Ukrainën, e cila e emëron Rusinë si agresore dhe kërkon tërheqjen e saj nga territoret e pushtuara ukrainase. Por ishte bashkë-sponsore e rezolutës amerikane, e cila kërkon përfundimin e luftës pa e përmendur Rusinë si agresore. Për të dyja rezolutat, Maqedonia votoi e përmbajtur.
A na premtoi diçka Trump? A ka ndonjë gjë të sigurt nga Uashingtoni? A mori Mickoski ndonjë garanci të fortë nga përtej Atlantikut, që qeveria bëri një kthesë dramatike në politikën e jashtme maqedonase?
Të huajt shpesh bëjnë shaka me ne kur ankohemi për “të ftohtin e erës” (“promaja”). Thonë se nuk mund të gjejnë një term të përshtatshëm në gjuhët e tyre për një fenomen natyror kaq të fuqishëm, i cili mund të të shkaktojë dhimbje koke, dhimbje në shpinë, sy të mbyllur, ftohje e madje edhe diarre. Dhe tani, kur pyesin se çfarë na ndodhi që votuam kështu në Kombet e Bashkuara, përgjigja është: Na kapi “promaja”. Na mbajtët 20 vjet në korridor, nuk na lejuat të hyjmë, frynte nga të gjitha anët dhe na kapi “promaja”. Dhe sapo gjetëm drejtimin e duhur, ndryshuam edhe emrin, u futëm në NATO, kur papritur – u përplasëm me një mur në Bullgari. Asgjë nga dyert e hapura, as nga dritaret e mundësive.
Është legjitime të kërkosh strehë kur të fryn era nga të gjitha anët. Është legjitime të kërkosh aleancë. Kryeministri Mickoski akuzon qeverinë e mëparshme se pranonte gjithçka pa kritikë nga BE. A do të thotë kjo se tani qeveria e tij do të pranojë gjithçka pa kritikë nga SHBA? Edhe Trump, siç po shohim, papritur ka filluar të ndryshojë deklaratat e tij.
BE na la 20 vjet në “promaja”, por të paktën e di ku jemi në hartën e botës. Dhe më e rëndësishmja – Trump sheh vetëm interesin amerikan. Cili është interesi ynë strategjik? Të hyjmë në BE? Apo të bëhemi shteti i 51-të amerikan? Apo të hyjmë në BE me ndihmën e Trump? Mickoski thotë se të gjithë tani do të shkojnë në Uashington për ta lutur Trumpin. Po, do të shkojnë. Por ne po i japim vetes shumë më tepër rëndësi sesa kemi në realitet në sytë e SHBA-ve.
3 Sa më shumë rritet entuziazmi i Mickoskit për Trumpin, aq më shumë po rritet këtu ideja që të bëhemi shteti i 51-të i SHBA. Pse të shkojë Trumpi në Kanada, kur ne jemi këtu? Nëse ai dëshiron të vendosë flamuj amerikanë, le t’i vendosë këtu, në mes të Evropës.
North Carolina, North Dakota, dhe… North Macedonia.
Plotësojmë të gjitha kushtet. Në referendumin e vitit 1991, votuam për pavarësi, por edhe për të drejtën për të hyrë në një aleancë të ardhshme shtetesh. Dhe meqë Parlamenti ynë ka aftësi të bëjë interpretime autentike brenda natës, kjo çështje mund të zgjidhet shpejt.
Për mbrojtje, tashmë paguajmë 2% të buxhetit, siç kërkon Trump. Flamujt amerikanë tashmë valëviten në gjysmën e administratës sonë. Mickoski do të jetë guvernator i North Macedonia. Duhet vetëm t’i gjejmë një punë presidente Gordana Siljanovska-Davkovës.
4 Maqedonia është një nga 24 vendet që e ka informuar BE-në se dëshiron të importojë mbeturina të metaleve, letër, qelq, e vajra vegjetale. BE tani do të vlerësojë nëse kemi kapacitetin për t’i menaxhuar sipas rregullave të saj.
Ne edhe tani importojmë mbeturina nga fqinjët. Nuk dimë ç’të bëjmë me tonat.
Por në të ardhmen, BE do të na tregojë se çfarë mbeturinash mund të pranojmë. Dhe nëse është mbeturinë, vetëm të jetë evropiane. Mbeturinat evropiane janë edhe tonat.
