Нациите стареат бидејќи популацијата на постарите лица расте многу побрзо од вкупната популација, главно поради намалување на наталитетот и зголемување на животниот век, вели Институтот за јавно здравје (ИЈЗ), одбележувајќи го Интернационалниот ден на стари лица, кој беше на 1 октомври.

Во земјите во развој, оваа демографска промена се одвива во рок од само две до три децении – компресирана во времетраење на една генерација. До 2050 година, се предвидува дека ќе има две милијарди луѓе на возраст од 60 години и постари, при што 80% од нив ќе живеат во земјите во развој.

„И регионот е сведок на континуирано зголемување на бројот и процентот на постари лица. Во 2000 година имало околу 26,8 милиони лица на возраст од 60 години и постари (5,8% од вкупното население). Се предвидува дека до 2025 година овој удел ќе достигне 8,7%, а до 2050 година речиси 15% од вкупното население ќе биде на возраст од 60 години и повеќе“, стои во извештајот на ИЈЗ.

Клучна стратегија, велат здравствените експерти, за олеснување на вклучувањето на постарите лица е да го направиме нашиот свет попријателски настроен кон постарите лица.

„Светот, кој е пријателски настроен кон постарите лица, им овозможува на луѓето од сите возрасти активно да учествуваат во активностите на заедницата и се однесува кон сите со почит, без оглед на нивната возраст. Тоа е место кое им олеснува на постарите лица да останат поврзани со луѓето кои им се важни. И им помага на луѓето да останат здрави и активни дури и на најстарата возраст и им обезбедува соодветна поддршка на оние кои повеќе не можат да се грижат за себе“, вели ИЈЗ.

Меѓународниот ден на старите лица оваа година се одбележа под мотото: „Нашите аспирации, нашата благосостојба, нашите права“.

Генералното собрание на Обединетите нации (ОН) го прогласи периодот 2021–2030 за Деценија на ОН за здраво стареење и побара од Светската здравствена организација (СЗО) да го води спроведувањето.

„Физичките и социјалните средини можат директно да влијаат на здравјето или преку бариери или стимулации што влијаат на можностите, одлуките и здравственото однесување. Одржувањето здрави однесувања во текот на животот, особено јадењето балансирана исхрана, редовното практикување физичка активност и воздржувањето од употреба на тутун, придонесуваат за намалување на ризикот од незаразни болести, подобрување на физичките и менталните капацитети и одложување на зависноста од нега. Поддржувачките физички и социјални средини, исто така, им овозможуваат на луѓето да го прават она што им е важно, и покрај загубите на капацитет. Достапноста на безбедни и достапни јавни згради и транспорт, како и местата што лесно се движат, се примери за поддржувачки средини“, велат од ИЈЗ.

Б. НЕСТОРОСКА