1. Има­ме го­ле­ми шан­си да вле­зе­ме во НАТО. На са­ми­тот во Ва­шин­гтон бе­ше по­ра­ча­но де­ка Али­јан­са­та ги от­во­ра вра­ти­те за при­ем на но­ви член­ки. Се­га са­мо тре­ба да се по­го­ди на ко­ја вра­та ќе се вле­зе.
Ка­ко што му при­ле­га на до­мот на ед­но бо­га­то се­меј­ство, и во НАТО има две вра­ти. Ед­на­та е го­ле­ма, од пред­ни­от дел на ку­ќа­та, а дру­га­та од­за­ди. Е ток­му на зад­на­та вра­та се на­о­ѓа  шан­са­та за Ма­ке­до­ни­ја.
Мис­лам де­ка досе­га ус­пеш­но сме ја за­вр­ши­ле ра­бо­та­та. За­тоа и прет­се­да­те­лот Гли­го­ров не смее да се раз­о­ча­ру­ва во НАТО. За­р е ма­ло за­до­волс­тво­то што са­мо нас нé по­фа­ли­ја. На дру­ги­те им да­доа оцен­ки. Та­ка ги фа­лат де­ца­та од пре­ду­чи­лиш­на воз­раст, опис­но, без да им да­ва­ат оцен­ки. Ние сме со доб­ро по­ве­де­ние.
Со по­фал­ба се наг­ра­ду­ва­ат и слу­ги­те ко­га доб­ро ќе си ја за­вр­шат ра­бо­та­та со пос­лу­жу­ва­ње­то на гос­ти­те. А ние ба­рем гос­ти има­ме до­вол­но. Са­каш бе­гал­ци, са­каш вој­ни­ци.
За­тоа, се ра­бо­ти за чис­та зло­ба ко­га опо­зи­ци­ја­та не ве­ру­ва де­ка Ма­ке­до­ни­ја не­ма да вле­зе во НАТО. Ќе вле­зе си­гур­но. Низ зад­на­та вра­та. На го­ле­ма­та вра­та ќе се по­ја­ват до­ма­ќи­ни­те и по­ка­не­ти­те гос­ти. Ма­ке­до­ни­ја ќе вле­зе на ма­ла вра­та. Ка­де што вле­гу­ва­ат слу­ги­те.

2. Не знам и да­ли мо­же да ѝ се ве­ру­ва на Ев­роп­ска­та уни­ја ко­га ни ве­ту­ва пре­го­во­ри за асо­ци­ја­тив­но член­ство. Оти, тие се­ко­гаш мо­жат да нај­дат из­го­вор за да нé зез­нат. Се­га ни ве­лат: “Чу­вај­те си ги бе­гал­ци­те ако са­ка­те асо­ци­ја­тив­но член­ство”. А ут­ре ќе ни ка­жат: “Не ги чу­вав­те бе­гал­ци­те доб­ро, па не ви да­ва­ме асо­ци­ја­тив­но член­ство”.

3. Прет­се­да­те­лот Гли­го­ров, се­пак, тре­ба да би­де за­до­во­лен од ва­шин­гтон­ски­от са­мит. Се­де­ше вед­наш до до­ма­ќи­нот, до прет­се­да­те­лот на САД Бил Клин­тон. Се чу­дев­ме да­ли му наш­ле мес­то до Клин­тон за­тоа што не зна­е­ле под кое име да  ни ја во­дат др­жа­ва­та, па мес­то­то е из­бра­но над­вор од абе­це­да­та, или за­тоа што на Гли­го­ров му пра­ве­ле чест ка­ко на нај­воз­ра­сен учес­ник на са­ми­тот.
Неј­се, Ки­ро и Бил си­гур­но си има­ле за што да си при­ка­жу­ва­ат. Си има­ат тие маш­ки му­а­бе­ти, и си­гур­но си раз­ме­ни­ле ис­ку­ства. Единс­тве­но, мо­же­би им пре­че­ла Мед­лин Ол­брајт, ко­ја се­де­ше зад нив, па мо­же­ла да им го прис­луш­у­ва му­а­бе­тот.
Прет­се­да­те­лот Гли­го­ров згре­ши што ја ис­пра­ти гос­по­ѓа На­да на шо­пинг за да не го ви­ди ко­га ја бак­ну­ва­ше Мед­лин Ол­брајт. Дос­та бе­ше му­а­бе­ти по те­ле­фон, дој­де вре­ме да се преј­де на де­ло. Ко­га се по­ја­ви Мед­лин­ка, Ки­ро ќе пад­не­ше од но­зе.
Ар­но ама, гос­по­ѓа На­да ја ви­де сним­ка­та и ре­ши да му се од­маз­ди на соп­ру­гот. За­тоа вче­ра се дру­же­ше со Ри­чард Гир. Не го биду­ва са­мо Гли­го­ров за друж­ба со ак­те­ри. Гос­по­ѓа На­да нап­ра­ви по­до­бар из­бор. Мо­ра да се приз­нае, Ри­чард Гир е по­до­бар из­бор од Ка­те, а за Мед­лин­ка, пак, ич му­а­бет не пра­ви­ме.
Гли­го­ров не би тре­ба­ло да се сре­ќа­ва со хо­ли­вуд­ска­та ѕвез­да. За­тоа што Ри­чард Гир е бо­рец за пра­ва­та на Ти­бет. И вед­наш ќе му се на­лу­тат Ки­не­зи­те. Е се­га мо­же­те да за­мис­ли­те што ќе се слу­че­ше ако гос­по­ѓа На­да бе­ше од­маз­до­љу­би­ва, па ре­ше­ше, за ина­ет на Ки­на и на соп­ру­гот, да го под­др­жи Ри­чард Гир во не­го­ва­та бор­ба за са­мос­тој­ност на Ти­бет. Ете пов­тор­но се­ри­оз­но брач­но не­сог­ла­су­ва­ње. Овој пат не­ма­ше пот­ре­ба да по­ви­ку­ва но­ви­на­ри. До­вол­но ќе бе­ше са­мо да им се ја­ви на Ци­ле и на Са­шо Ди­мит­ров, и тие ќе го приз­на­е­ја Ти­бет. Ко­га на сопс­тве­ни­от соп­руг, гос­по­ѓа На­да ќе му ја чеп­не­ше Ки­на, ќе го из­нер­ви­ра­ше до пла­че­ње.

4. Не­ма пот­ре­ба да се гри­жи­ме де­ка на Ми­ло­ше­виќ ќе му тек­не­ло да ја бом­бар­ди­ра Ма­ке­до­ни­ја. Ако ниш­то дру­го, ба­рем ае­род­ро­мот Пет­ро­вец е без­бе­ден. От­ка­ко ЈАТ поч­на да ги пре­фр­лу­ва сво­и­те ави­о­ни со­се еки­па­жи во МАТ, мо­же­ме да би­де­ме си­гур­ни де­ка ма­ке­дон­ски­те ае­род­ро­ми ќе ни ги чу­ва­ат ју­гос­ло­вен­ски ави­о­ни. Не е белки тол­ку луд да си ги бом­бар­ди­ра сво­и­те. Баш­ка, ако го ос­та­ви МАТ без срп­ски пи­ло­ти, кој друг ќе му ле­та за Ли­би­ја, кај Га­да­фи, да пре­го­ва­ра за наф­та.
Ми­ло­ше­виќ прек­рас­но ја смис­лил це­ла­та опе­ра­ци­ја. Со ју­гос­ло­вен­ски во­зо­ви, ју­гос­ло­вен­ска­та по­ли­ци­ја ги про­те­ру­ва бе­гал­ци­те од Ко­со­во во Ма­ке­до­ни­ја. По­тоа ју­гос­ло­вен­ски­те пи­ло­ти, со ју­гос­ло­вен­ски ави­о­ни ги пре­ве­зу­ва­ат бе­гал­ци­те од Скоп­ски­от ае­род­ром низ зем­ји­те на За­пад­на Ев­ро­па. А тро­шо­ци­те за воз­душ­ни­от мост се пок­ри­ва­ат од ху­ма­ни­тар­ни­те при­до­не­си.
Зна­чи, тие што го бом­бар­ди­ра­ат Ми­ло­ше­виќ за­тоа што соз­да­ва бе­гал­ци, по­тоа му пла­ќа­ат за да им ги од­ве­зе бе­гал­ци­те кај нив. НАТО и За­пад­на Ев­ро­па го за­поч­наа пер­и­о­дот на об­но­ва на ју­гос­ло­вен­ско­то сто­пан­ство.

5. До­де­ка НАТО и ЕУ му по­ма­га­ат на ју­гос­ло­вен­ско­то сто­пан­ство, ма­ке­дон­ско­то сто­пан­ство е ос­та­ве­но са­мо на се­бе. За­тоа ми­нис­те­рот Жан­ко Ча­до си под­не­се ос­тав­ка. Си­те ве­ту­ва­ле, а ниш­то не да­ва­ле. Не е во пра­ша­ње ко­а­ли­ци­ја­та, не е во пра­ша­ње ни­ка­ков до­го­вор ме­ѓу ВМРО-ДПМНЕ, ДА и ЛДП, не се во пра­ша­ње му­а­бе­ти­те за Ал­ма­ко бан­ка­та. Ра­бо­та­та е мно­гу по­се­ри­оз­на. Нап­ра­вен е ме­ѓу­на­ро­ден за­го­вор про­тив Ча­до. Тој не е жрт­ва на нај­а­ве­на­та ре­конс­трук­ци­ја на Вла­да­та. Ча­до е жрт­ва на но­ви­от свет­ски по­ре­док.