Вселенско летало од советската ера денеска падна на Земјата, повеќе од половина век по неговото неуспешно лансирање до Венера. Телото за вселенски надзор и следење на Европската унија го потврди ненеконтролирано повторно влегување во орбитата. Канцеларијата за вселенски отпад на Европската вселенска агенција, исто така, посочи дека леталото повторно влегло во орбитата.

Не беше веднаш познато каде влегло леталото или колкав дел, ако воопшто, од леталото тешко половина тон го преживеало огненото спуштање од орбитата. Експертите претходно рекоа дека некои делови, ако не и целото летало, може да паднат, имајќи предвид дека е изградено да издржи слетување на Венера, најжешката планета на Сончевиот систем. Шансите некој да биде погоден со остатоци од вселенски летала се исклучително мали, велат научниците.

Лансиран во 1972 година од Советскиот Сојуз, вселенското летало познато како „Космос 482“ беше дел од серијата мисии за Венера. Но, ова летало никогаш не излезе од орбитата околу Земјата, заглави таму поради дефект на ракетата.

Голем дел од вселенското летало се вратило назад на Земјата во рок од една деценија по неуспешното лансирање. Не можејќи повеќе да се спротивстави на влечењето на гравитацијата бидејќи неговата орбита се намалуваше, сферичниот лендер – широк околу 1 метар – беше последниот дел од вселенското летало што се спушти. Лендерот бил обвиен во титаниум, според експертите, и тежел повеќе од 495 килограми.

Откако ја следеа надолната спирала на вселенското летало, научниците, воените експерти и другите не можеа однапред прецизно да одредат кога и каде леталото може да се спушти. Сончевата активност ја зголеми неизвесноста, како и влошената состојба на леталото по толку долго време во вселената.

Изутринава, американската вселенска команда допрва требаше да го потврди падот на леталото додека собираше и анализираше податоци од орбитата. Вселенската команда на САД секој месец рутински следи десетици повторни влегувања во земјината орбита. Она што го издвои „Космос 482“ – и привлече дополнително внимание од владата и приватните вселенски трагачи – беше големата веројатност дека ќе го преживее повторното влегување во орбитата, според официјалните лица. Влегуваше неконтролирано, без каква било интервенција од контролорите на летот кои вообичаено го таргетираат Пацификот и другите огромни водени пространства за стари сателити и други вселенски отпадоци.