Речиси секојдневно доаѓаат туристи од странство кои уживаат во убавините на Беласица, но нема каде да се сместат за да престојуваат повеќе денови. Тие не преферираат хотели и кафеани, туку директно запознавање на селскиот живот, културата, традиционалната храна и пијалоци, локални преработки и сувенири. Но за жал, таа услуга нема кој да им ја понуди оти речиси никој од жителите од Подбеласичкиот Регион не издава соби, а на прсти може да се избројат оние кои прават локални специјалитети со автентични ракотворби.

Баба Аника Колева пред очите на туристите од Швајцарија им сукаше зелник со коприва и урда. (Фото: СДК.МК)

Костадин Костадинов е еден од ретките кој ја забележал користа од руралниот туризам. Неговиот двор во подбеласичкото село Габрово речиси секоја недела е полн со гости од Холандија, Швајцарија, Белгија, Франција, па и од Бугарија и Грција. Доаѓаат во групи од по десетина до 20 туристи, за кои готви локални специјалитети и прошетки по селото, како и до водопадите и природните убавини на Беласица.

Костадинови ангажираат локални фолклорни ансамбли за да им ги претстават на гостите македонските ора и песни. (Фото: СДК.МК)

„Потенцијал имаме, меѓутоа треба инвестиции во делот на инфраструткурата, поголема хигиена но и ориентираност на самото локално насление кон туризмот. Кај нас последните 10 години туристи доаѓаат постојано и сакаат да видат на еден ден како се живее во Габрово. Сакаат да дознаат за нашата култура, ора, за локалната храна, кои се традициите овде. Јас можам да кажам дека ако се инвестира може да се живее од руралниот туризам, но треба време, посветеност, работа, иновативност“, вели Костадинов кој со своето семејство целосно се посветени да им угодат на гостите кои ги посетуваат, па дури ангажираат локални фолклорни ансамбли да им ги презентираат македонските ора и песни.

Освен по водопадите, Костадинови гостите ги шетаат и по засеаните овоштарници и во бавчите со зеленчук, им објаснуваат како прават домашни конзервирани преработки кои потоа им ги продаваат. Дека локалното население во Подбеласичкиот Регион треба да се ориентира кон туризмот и искористување на природните ресурси смета и туристичкиот водич Мане Ставревски.

„Треба да има повеќе луѓе како Костадинов, оти вака сме ограничени на помали групи. Проблем е кога носиме групи од по 50-тина лица и сакаат да бидат најмалку два-три дена овде. Потенцијал има, оти туристите од странство сакаат прошетки и да дознаат за историјата. Еве, овде сакаат да се информираат за цар Самоил, за беласичката битка, а патем да вкусат и традиционални рецепти. Ако повеќе домаќинства ги отворат вратите на своите домови и ги адаптираат малку од малку за гости, не само што тие ќе имат ќар и ќе направат поголема промоција на овој крај, туку и општината ќе има корист“, вели Ставревски.

Странците кога го посетуваат домот на Костадинов најмногу сакат да пробаат тавче гравче, ориз со домашно пилешко, домашна супа, свежи салати и подлучени пиперки. (Фото: СДК.МК)

Странците кога го посетуваат домот на Костадинов најмногу сакат да пробаат тавче гравче, ориз со домашно пилешко, домашна супа, свежи салати и подлучени пиперки. Паралелно си пијат домашни сокови и ракија. Таму на лице место им се спремаат и баници, зелници, слатки. Баба Аника Колева пред очите на туристите од Швајцарија им сукаше зелник со коприва и урда.

„Што да кажам, буквално уживаат во нашата храна. Се интересираат за начинот на подготовка, за состојките и колку време се стари овие рецепти. Им готвиме ем солено ем благо, во зависност што сакаат да имаат на мени додека тие шетаат или се забавуваат“, вели Колева која изработува и рачни плетива, везеници и им ги нуди на гостите.

Во Општина Ново Село се свесни дека потенцијалот што го нуди Беласица не е доволно искористен од локалното население за развој на селскиот туризам. Градоначалникот Никола Андонов најави дека ќе се работи на едукација на жителите од Подбеласичкиот Регион како да се ориентираат кон овaа гранка која може да биде дополнителен приход во текот на цела година, а најмногу во пролетта и летото.

Во Pодбеласичкиот Rегион полека никнуваат угостителски објекти, но фалат сместувачки капацитети иако странците повеќе сакаат да престојуваат во селски куќи.

В. ТРАЈКОВ