Со својата подвижност, чувство за ритам и координирани движења, Ребека Блеквил играјќи рокенрол ги воодушеви битолчани. Другарка ѝ Кејт Повел и покажа на публиката колку може да биде грациозна танцувајќи на класична музика како да е балерина. Друга танчерка облечена во долго црвено здолниште играше на бесмртниот хит на Крис де Борг, „Дама во црвено“.
Ова беа само дел од настапите на деветтемина танцувачи со Даунов синдром од Британската танцувачка школа „Ларондина“ кои вчера ја наелектризираа атмосферата во Битолскиот театар. Публиката, во која имаше претежно средношколци од градот, аплаудираше извикувајќи „Браво“, а на крај инспирирани од нивното дело повеќемина се качија на сцената и заиграа заедно со “Ларондина“. Покрај аплаузи, врнеа и солзи, никој не ги криеше чувствата. Групата покажа што лицата со Даунов синдром можат да постигнат.
Настап на Дејвид Симсон и Ребека Блеквил (Фото: СДК.МК)
„Мојата ќерка Ребека Блеквил уште како мала го покажа својот интерес за музиката. Ќе ставеше касета во системот и почнуваше да игра на музиката. Секогаш ги избираше касетите со класична музика. Понекогаш беше тажна, тивка. Открив дека ако ја оставам да танцува наутро, пред да оди на школо, стануваше друга личност, весела. Музиката ѝ го менуваше расположението. Подоцна ја однесов во танцувачката група за класична музика„, ни раскажа мајка и Елизабет Блеквил, која е ангажирана како асистент во „Ларондина“.
Лицата со Даунов синдром во Англија самостојно работат
Имавме можност да се дружиме со овие талентирани лица и пред нивниот настап во Театарот. Шетајќи низ Широк Сокак ни раскажаа дека некои се одлични пливачи, имаат освоени медали. Други низ Лондон се движат сами патувајќи со трамвај, а трети дека работат во кафулиња во Англија. Ова зборува дека таму лицата со посебни потреби имаат одлични можности за развој.
Tанчерка настапува на бесмртниот хит на Крис де Борг „Дама во црвено“ – (Фото: СДК.МК)
„Ние како родители сме многу посветени на нивниот развој. Не ги оставаме по цел ден да седат пред телевизор. Имаат живот исполнет со активности. Некои од нив рачно изработуваат ѓердани, други работат како градинари, некои пак изглегуваат и имаат партнер. Важно е да им се даде шанса“, вели Елизабет Блеквил.
Шетајќи низ Битола одбраа да се фотографираат пред споменикот на НОБ во Битола со ликови на партизани во борба. Тогаш танчерот Дејвид Симсон ни дофрли дека животот е борба и можеш да работиш напорно за да успееш. Додека се фотографираа, помина еден повозрасен битолчанец, кој застана да види зошто е гужвата пред споменикот, кога ги погледна направи лош израз на лицето, на што гостите од Англија ми рекоа „Го видовте ли неговиот лик, очигледно дека предрасудите сѐ уште постојат.“
Ние не си ги оставаме децата со Даунов синдром цел ден дома пред телевизор. Ним им требаат активности надвор – Елизабет Блеквил, асистент на танцувачката група
Танцот им дава поголема самодоверба, ги прави повеќе свесни за себе и за другите. Многу луѓе се фокусираат на тоа што овие деца со Даунов синдром не можат да сторат, а ние преку танцот да покажеме што сѐ тие можат да сторат – Вероник Гарет, сопруга на британскиот амбасадор во Македонија, која е домаќин на танчерите од Лондон (Фото: СДК.МК)
Заедно со „Ларондина“ во Битола дојде и ќерката на британскиот амбасадор во Македонија Чарлс Гарет, чија сопруга Вероник беше иницијатор на целиот настан.
„Кога мојата ќерка беше мала танцуваше со „Ларондина“. Потоа ние отпатувавме, па не можеше да продолжи. Таа го сака танцот и сега игра во „Обединети танци“ во Скопје, македонска танчерска група. Многу луѓе се фокусираат на тоа што овие деца со Даунов синдром не можат да сторат, а ние преку танцот сакаме да покажеме што сѐ тие можат да сторат“, ни рече Вероник Гарет.
Танцувањето на оваа група е толку префинето благодарение на работата на продуцентот и кореограф Анџелина Алесандре, поранешна балерина, која 21 година работи со „Ларондина“.
„Ова е тренинг и за нивната меморија. Овие луѓе ја разбираат музиката, реагираат на неа, дури и на парче класична музика, некои повеќе и од другите луѓе бидејќи тие ги живеат нивните животи често пати низ музиката. Некои од нив немаат доволно пријатели, па ова го доживуваат како специјална понуда“, вели Алесандре.
Британските танцувачи вечерва во 18 часот настапуваат во Скопје во салата на ТВ 21 на улица Македонија (поранешно кино „Вардар“).
Во Македонија нема точна бројка на лица со посебни потреби
Настанот беше организиран во соработка со Ресурсниот центар на родители на деца со посебни потреби. Регионалниот координатор Горица Поповска Налевска ни рече дека функционираат како сервис центар со цел да обезбедат социјална, образовна инклузија на овие деца, запознавање на родителие со правата и помош при нивното остварување и друго. Подготвуваат и дата база со детални податоци колку лица и семејства со посебни потреби има во Македонија.
„Ние се грижиме еднаш за секогаш во Македонија да се изброиме колку луѓе сме, колку лица и семејства со посебни потреби има. Во Македонија нема ни една институција која може да ви каже колкава е бројката. Ако одиме по светско ниво дека десет проценти од популацијата се со посебни потреби, кај нас доаѓа 100.000 лица. Но, квалитетно и темелно собираме податоци, да нема пропусти“, рече националниот координатор Радмила Цветковска.
Ж.ЗДРАВКОВСКА
