„Да беше татко ми жив и на сто години многу ќе се радуваше на оваа престижна награда, па затоа многу се заблагодарувам на градот во кој беше роден. Тоа е град во кој одраснал, тоа е град во кој тој имал многу тешко детство, но сепак го сакаше својот роден град, а тоа што во поезијата кажува дека бегал, не бегал од градот, туку од сеќавањата на тоа тешко детство“, рече синоќа ќерката на Ацо Шопов, Јасмина, која го прими Орденот „Свети Никола“, доделен постухмно на патрониот ден на Штип.

Шопова кажа дека татко ѝ, основоположник на современата македонска поезија, му бил приврзан и на градот во текот на целиот живот, како и на својата земја.

„Благодарам на градот кој на овој начин му се заблагодарува на човек кој го однесе својот роден град во Македонија, потоа во поранешна Југославија , па надвор од тие граници и го однесе на некој начин македонскиот збор насекаде низ светот каде целиот свој живот се залагаше за афирмација на македонската култура“ , кажа таа.

Шопова зборуваше за ликот и делото на татко ѝ при што ги издвои последните настани што се случија оваа година не само во Македонија, туку и во светот.

„Фактот што на најпрестижната меѓународна културна сцена на УНЕСКО на годинашново одбележување на Светскиот ден на поезијата и на меѓународниот научен симпозиум имаше дваесетина учесници од тринаесет земји во светот кои зборуваа исклучиво за поезијата и целокупното дело на Ацо Шопов. Тоа доволно кажува за неговата афирмираност и надвор од границите на Македонија. Преку уметничкиот перформанс, преку изложбите и со меѓународниот научен симпозиум, практично УНЕСКО цел ден од 9 до 20 часот беше посветен на него и мислам дека со такво големо внимание Македонија досега не била толку присутна во УНЕСКО. Тоа е мошне битно како за Шопов така и за нашата севкупна култура, идентитет и за нашата афирмација во светот“ рече Шопова.

Таа потсети и на манифестацијата „Година во чест на Ацо Шопов“ која започна во Македонија со Меѓународниот семинар за македонски јазик, литература и култура со учество на млади луѓе, студенти кои го изучуваат нашиот јазик во светот. Тие развиле проекти за преводи и препеви на поезијата на Шопов од сите земји од кои дошле учесниците со што неговата поезија и македонскиот збор нашироко се разгранува низ светот.

За стиховите на Шопов „Сите имаме нешто неизречено и што нѐ притиска“, Јасмина Шопова рече дека таа песна тешко е да се препее на други јазици, но суштината ја разбираат сите.

Т. ЈОВАНОВСКИ