Ако не знаете, прашајте, ако сакате да дознаете, разговарајте со нас, oва е пораката на лицата со попреченост за рушење на табуата испратена од Националната конференција на жените со попреченост и жените од рурални средини одржана во Велес. На неа се слушнаа многу животни приказни посветени на жената и нејзините права во пресрет ан 8 Март.
Ликовната уметница Роза Мојсовска е лице со попреченост. За неа 8 Март е од посебно значење.
„На овој ден пред многу години, како седумгодишно дете, бев во Белград на операција. И додека седев таму во болница како дете кое сака да го освојува светот, започнав да сликам. Ја земав четкичката со уста и започнав да цртам, оти со рацете не можам. И тоа денес е мојата животна преокупација“, вели Роза.
Вели дека не можела да се школува како другите деца, одела во Заводот за заштита и рехабилитација.
„Бев одвоена од многу луѓе, блиски, не можев да имам друштво, да се шетам. Секој човек е потенцијален инвалид, никој не знае што животот носи, но потребна е силна волја да се издигнете од состојбата. И ние можеме да работиме, без оглед какви сме“, рече Мојсовска.
Таа е задоволна бидејќи животот ѝ се променил на подобро, добила стан, има и лични асистенти кои ѝ помагаат во секојдневните обврски. Има и изложби низ земјава, каде што лично присуствува на отворањето.
На лицата со попреченост потребен им е посилен пристап до образование, здравство, вработување. Посочуваат дека кога одат на лекар, не можат да остварат комуникација поради здравствените проблеми со кои се соочуваат. Кога одат во банка, се судираат повторно со проблеми во комуникација со вработените.
„Секој од нас се соочува со проблеми, предизвик, дали е лице со попреченост или не. Инфраструктура е лоша за сите, не само за мене, нема пристап. За мене предизвик е да летам со параглајдер. Потребна е едукација за лицата од државните институции, лекарите, банкарите како да остварат контакт со нас“, кажа Баира Салифовска, која има проблеми со видот, но заедно со нејзиниот личен асистент истрчала полумаратон од 21 километар.
П. ПЕЧКОВ
