Повеќе од 15.000 километри, од спротивната страна на светот, од среде Тихиот Oкеан, патувала статуа моаи до Велес за Меѓународниот фолклорен фестивал. Репликата е висока два и пол метри и изработена е од синтетика, а беше дел од сценографијата на настапот на составот „Акаханга“ од Велигденскиот Остров, кој му припаѓа на Чиле. Гостите ја освоија велешката публика со своите танци, придружени од удирачки инструменти и карактеристичниот инструмент за овој остров, укулеле.
„Транспортот беше авантура и тешка обврска. Сакавме на публиката во Велес да им покажеме статуа од Велигденски Остров и луѓето да нѐ запознаат. Моаите претставуваат камени скулптури на човечки фигури. До денес не е познато кој ги изработил, на кој начин и за што служеле. На островот ги има повеќе од илјада, а нивната старост се проценува меѓу 400 и 1.000 години. Сите статуи се изработени од вулканска земја. Тие помеѓу себе изгледаат слично, но се многу различни по големина. Просечната висина на една статуа е околу пет метри, но има многу такви кои достигаат и до 20 метри. Една таква фигура тежи околу 100 тони“, кажаа гостите од Чиле.
Тие се на турнеја низ Европа и беа четири дена во Велес, па продолжија за Грција.
Оригиналните моаи се дел од светското културно наследство. Рапа Нуи (во превод Големиот Нуи) или Велигденски Остров е оддалечен 3.700 километри од Чиле.
Големи аплаузи доби ансамблот „Цитлакоатал“ од Мексико, кој настапи со две кореографии (Фото: СДК.МК)
На 20. издание на Меѓународниот фолклорен фестивал на традиционалните ора и танци учествуваа 600 играорци од 20 ансамбли од девет држави. Големи аплаузи и внимание доби и ансамблот „Цитлакоатал“ од Мексико. Тој настапи со две кореографии: со традиционалните звуци на маријачите и со танцот на народот Ацтека, староседелците во Мексико.
За првпат на фестивалот имаше ансамбли од Чешка и од Германија, кои на велешката публика ѝ ја доближија културата од овие две земји. Настапија и гости од Анкара (Турција), Горњи Милановац (Србија) и Каунас (Литванија), како и друштвото на Македонците „Јане Сандански“ од Мелбурн и десетина друштва на играорци од Македонија.
П. ПЕЧКОВ
