Иако развојот на науката и медицината од 19 век досега доведе до тоа луѓето да живеат подолго отколку во претходните епохи, сепак, се чини дека растот на животниот век запре од 2011, барем во Европа. „Веќе не живееме подолго“, според десетици истражувачи од Универзитетот во Источна Англија (УЕА), Универзитетот во Вашингтон, Универзитетот во Ексетер, Институтот за здравствена метрика и евалуација (ИХМЕ) и Одделот за здравствена и социјална грижа на Обединетотот Кралство.
„Храната што ја јадеме, физичката неактивност и дебелината се во голема мера виновни, како и пандемијата на ковид“, рече тимот, откако ги проучуваше здравствените податоци за европските земји земени од Глобалниот регистар на болести на ИХМЕ за 2021 година. „Стапката на подобрување беше пониска во 2011-19 отколку во 1990-2011 година во сите земји, освен во Норвешка“, рече тимот во наодите објавени во медицинско списание „Лансет“.
„Напредокот во јавното здравство и медицината во 20 век значеше дека очекуваниот животен век во Европа се подобрува од година во година. Но, тоа повеќе не е така“, рече Ник Стил од УЕА. Децениите помеѓу 1990 и 2011 година забележаа „суштински подобрувања во очекуваниот животен век“ поради подобрувањата во начинот на лекување на кардиоваскуларните болести и ракот, вели тој. Од тоа ниво во 2011, има зголемување на „големите ризици“ како што се дебелината, висок крвен притисок и висок холестерол, а многу од тоа се должи на дебелината и лошата исхрана.
Наодите го следат истражувањето на Институтот Макс Планк и Универзитетот во Единбург објавено лани во септември, кое сугерира дека милениумите на генетски мутации ги прават луѓето понездрави во текот на голем временски период во споредба со нашите предци. Нашиот релативно удобен начин на живот и напредокот во медицинската нега се чини дека имаат контраинтуитивен ефект што нè прави поранливи на такви мутации отколку во минатото.
