Европа страда од суша три недели, со постојани топлотни бранови поради кои има евакуации и смртни случаи. Реките и езерата се исушија и има големи проблеми за бродовите и другите пловни објекти. Но намалувањето на нивото на водата откри и некои закопани богатства. Најзастрашувачките од нив се „камењата за глад“, врежани на водената линија на реките за време на претходните суши како предупредување за идните генерации дека кога камењата се над водата, претстојат мачни времиња со глад.
Повеќето од камењата повторно се појавија на бреговите на реката Елба, која тече од Чешка низ Германија. Еден камен, кој за прв пат бил издлабен уште во 15 век, се појавил и во 1616 година, кога локалните жители на него ги напишале зборовите „ако ме видиш, плачи“.
Ниските нивоа на водата во Дунав во Србија открија потонати остатоци од бродови од Втората светска војна, сè уште натоварени со експлозив. Бродовите, пронајдени во близина на местото Прахово, беа дел од нацистичката флота потоната во 1944. Се очекува да се појават повеќе како што сушата продолжува.
Неексплодирани убојни средства се пронајдени и во реката По во Италија. Околу 3.000 луѓе беа евакуирани од село во близина на градот Мантова во јули, кога експертите извадија и безбедно експлодираа претходно потопена бомба од Втората светска војна. Шлеп што го користеле Германците и потонал во 1943, исто така се појави во реката По. Локалните жители првпат го виделе шлепот Зибело пред неколку месеци бидејќи падна нивото на водата, а сè повеќе се открива како што продолжува сушата.
Ниските нивоа на реката Тибар во Рим открија урнатини на антички мост кој можеби бил изграден од императорот Нерон околу 50 н.е. Отсекогаш можело да се види мал дел од урнатините на ниско ниво на водата, но сега може да се види многу повеќе од структурата од вообичаено. Се наоѓа под местото на модерниот мост Виторио Емануеле II.
Во Шпанија, „шпанскиот Стоунхенџ“ се појави во акумулацијата Валдеканас во централната провинција Касерес. Официјално наречен Долмен од Гвадалперал, се верува дека кругот на камења датира од 5000 п.н.е. Тие биле откриени од археолог во 1926, но областа била поплавена во проект за рурален развој во 1963. Оттогаш тие биле видливи само четири пати.
И траги од некои градини од 17 век се појавија во паркот Лидијард во Свиндон, во југозападна Англија, откако топлото време ја исуши тревата. Слични „градини на духови“ се појавија и во Лонглеат.