Чадор и две лежалки можат да чинат целo богатство во некои од многуте крајбрежни одморалишта на Медитеранот. Многу области се жалат на недостаток на посетители, но Рим е глув на алармот за криза. Изнајмувањето место на една од многуте плажи во одморалиштата во Италија одамна не е евтино. Сепак, никогаш не било толку скапо како што е ова лето.

Во Твига, луксузен клуб на тосканскиот брег кој некогаш му припаѓал на менаџерот на Формула 1, Флавио Бријаторе, еден ден во „шатор на владетелот“ – со четири кревети, четири детски кревети, четири лежалки, три столчиња и маса – чини 1.500 евра. Храната и пијалоците не се вклучени. Во моментов, ова е најскапото место вдолж италијанскиот брег, што може да биде прифатливо бидејќи таквата понуда е наменета за супербогата клиентела.

Но, многу од повеќе од 7.000 приватни плажни одморалишта исто така ги зголемија своите цени, што значи дека цената е зголемена за место на сонце и на други места. Иако повеќето Италијанци досега ги толерираа годишните зголемувања на цените, се чини дека оваа година на многумина им е доста. Лежалките низ целата земја се празни.

Туристичкото здружение „Асобалнеари Италија“ вели дека оваа сезона има 25% до 30% помалку посетители. Само во неделите се уште има гужви.

Италијанците ем ги сакаат ем ги мразат нивните „stabilimenti balneari“ или приватни одморалишта на плажа. Во принцип, повеќе од 7.500 километри крајбрежје ѝ припаѓаат на државата, а со тоа и на сите. Но, повеќе од половина од плажите се изнајмени на приватни лица, честопати со децении, честопати неформално и честопати по поволни цени. Некои го нарекуваат ова кронизам или велат дека ова се системи слични на мафија. Тоа им овозможи на многу семејства закупувачи да станат екстремно богати.

Италијанците одамна се навикнати да плаќаат за плажата, за разлика од повеќето други европски земји. Лежалките на плажа („lettino“ на италијански) и чадорите за сонце („ombrellone“) се сметаат за национални културни вредности. Туристите кои доаѓаат во Италија од странство честопати едноставно ставаат пешкир и лежат на песок или камења. Но, Италијанците имаат тенденција да ги гледаат од високо, дури и ако се само од висина од 20 сантиметри.

Според Националната опсерваторија за управување со плажи, просечната дневна цена за изнајмување две лежалки и чадор за сонце минатата година беше нешто над 30 евра.

Оваа година, се очекува цените значително да се зголемат. Во одморалиштето на плажата Ла Перла дел Тирено во Санта Маринела – не особено луксузен крајбрежен град во близина на Рим – сега наплаќаат 60 евра. Шолја капучино чини 5 евра, а чизбургер од туна 14 евра. Високите цени значат дека семејствата се борат да платат помалку од 100 евра дневно, дури и ако многумина сега носат свои спакувани ручеци.

„Можеме да си го дозволиме ова еден или два дена во неделата – не повеќе“, вели Дарио Д’Алатри од Рим.

Менаџерот на одморалиштето на плажата Санта Маринела, Лејла Фарес, одговори енергично во коментарите за весникот „Ла Република“. Чадорите за сонце се распоредени подалеку од вообичаеното, сè се чисти секојдневно и се вработени 20 членови на персоналот, рече таа. Овие дискусии се познати, се одржуваат речиси секое лето, но оваа година предизвикаа поголемо негодување од кога било досега.

Многумина се согласија со еден од најпопуларните италијански актери, Алесандро Гасман, кој им се обрати на сопствениците на плажни одморалишта во објава на Инстаграм. „Драги пријатели, прочитав дека сезоната не оди добро. Можеби претеравте со цените. Намалете ги и можеби работите ќе се подобрат“, рече тој.

Десничарската влада веројатно нема да се вклучи со помош во скоро време под водство на премиерката Џорџа Мелони. Министерката за туризам Даниела Сантанче ги отфрли гласините за криза, нарекувајќи ги таквите извештаи „алармистички“ и „заведувачки“. Во меѓувреме, сопствениците на плажни одморалишта можат да сметаат на Рим, бидејќи уште од 2006 година низа влади им овозможија на семејствата закупци да избегнат спроведување на директивата на ЕУ за нови тендери.