Последниот преживеан обвинител од судењата во Нирнберг на нацистите по Втората светска војна, Бен Ференц, почина на 103 години. Ференц имаше само 27 години кога обезбеди пресуди за 22 нацистички офицери за воени злосторства и злосторства против човештвото. Подоцна се залагаше за формирање меѓународен суд за гонење на воени злосторства, цел реализирана во 2002. Потврдувајќи ја неговата смрт, американскиот музеј на холокаустот соопшти дека светот изгубил „лидер во потрагата по правда за жртвите на геноцидот“.
Ференц е роден во Трансилванија, Романија во 1920, но неговото семејство емигрирало во САД кога бил млад за да избега од антисемитизмот, а подоцна се населило во Њујорк. По дипломирањето на Правниот факултет на Харвард во 1943, тој се пријавил во Армијата на САД и учествувал во истоварувањето на сојузниците во Нормандија и битката кај Булџ. Напредувал до чин наредник и на крајот се приклучи на тимот задолжен да истражува и собира докази за нацистичките воени злосторства. Тимот беше сместен со армијата во Германија и влегуваше во концентрационите логори кога ќе беа ослободени, земајќи белешки за условите во секој логор и интервјуирајќи ги преживеаните.
Во подоцнежните говори за неговиот живот, Ференц зборуваше за пронаоѓање тела „натрупани како бандери“ и „беспомошни скелети со дијареа, дизентерија, тифус, туберкулоза, пневмонија и други заболувања, кои лежат во нивните кревети со вошки или на земја и молат за помош само со нивните избезумени очи“. Тој го опиша Бухенвалд – еден од најголемите логори во Германија – како „куќа на неописиви ужаси“.
„Нема сомнеж дека бев неизбришливо трауматизиран од моите искуства како иследник за воени злосторства во нацистичките центри за истребување“, напиша тој. „Се уште се трудам да не зборувам и да не размислувам за деталите.
По војната, тој се вратил во Њујорк за да практикува адвокатура, но набргу потоа бил регрутиран да помогне во гонењето на нацистите на судењата во Нирнберг, и покрај тоа што немал претходно искуство со судење. Тој беше назначен за главен обвинител на судењето на членовите на Ајнсацгрупен, мобилните одреди на смртта на СС кои дејствуваа во Источна Европа окупирана од нацистите и се проценува дека убиле повеќе од еден милион луѓе. Од 22 мажи на кои им се судеше, сите беа осудени, при што 13 од нив добија смртни казни, а четворица на крајот беа погубени.
По завршувањето на судењата, Ференц – кој течно говореше шест јазици, вклучувајќи го и германскиот – остана во Западна Германија и им помагаше на еврејските групи да добијат решение за репарации од новата влада. Во подоцнежните години, тој стана професор по меѓународно право и водеше кампања за меѓународен суд кој би можел да ги гони водачите на владите за кои е утврдено дека извршиле воени злосторства, пишувајќи неколку книги на оваа тема.
Во 2002 година, Меѓународниот кривичен суд беше формиран во Хаг, Холандија, иако неговата ефикасност беше ограничена со одбивањето да учествуваат на неколку големи земји, меѓу кои и САД.
