Неколку часа откако Русија ја нападна Украина во февруари, здравствениот персонал во детската болница на југот почна тајно да планира како да ги спаси бебињата. Русите се сомничеа дека заплениле деца без родители и ги испраќале во Русија, па вработените во детската регионална болница во градот Херсон почнале да фабрикуваат медицински досиеја на сирачиња за да изгледаат како да се премногу болни за да се движат.

„Намерно напишавме лажни информации дека децата се болни и дека не може да се транспортираат“, рече д-р Олга Пилјарска, шеф на интензивна нега. „Бевме исплашени дека (Русите) ќе дознаат … (но) решивме дека ќе ги спасиме децата по секоја цена“.

За време на војната, Русите се обвинуваат за депортирање на украински деца во Русија или на териториите под контрола на Русија за да ги одгледуваат како свои. Најмалку 1.000 деца биле запленети од училишта и сиропиталишта во регионот Херсон за време на осуммесечната окупација на областа од Русија, велат локалните власти. Сè уште не се знае каде се наоѓаат.

Но, жителите велат дека уште повеќе деца би исчезнале да не биле напорите на некои од заедницата кои ги ризикувале своите животи да скријат што повеќе деца. Во болницата во Херсон, персоналот измислил болести за 11 напуштени бебиња под нивна грижа, за да не мора да ги дадат во сиропиталиштето каде што знаеле дека ќе им бидат дадени руски документи и потенцијално одземени. Едно бебе имаше „пулмонално крварење“, друго „неконтролирани конвулзии“, а на друго му беше потребна „вештачка вентилација“, рече Пилјарска за лажните записи.

Рускиот Омбудсман за правата на децата Марија Лвова-Белова лично надгледуваше преместување на стотици сирачиња од регионите на Украина под руска контрола на посвојување од руски семејства. Таа тврди дека на некои од децата им била понудена можност да се вратат во Украина, но одбиле да го сторат тоа. Нејзината изјава не можеше да биде независно потврдена.

Регионалниот советник на УНИЦЕФ за заштита на децата за Европа и Централна Азија, Арон Гринберг, рече дека додека не се потврди судбината на родителите на детето или на други блиски роднини, секое разделено дете се смета дека има живи блиски роднини, а проценката мора да ја водат властите во земјите во кои се наоѓаат децата.

Локалните и државните безбедносни служби ги бараат децата кои беа преместени, но сè уште не знаат што се случило со нив, рече Галина Лугова, шеф на воената администрација на Херсон.

„Не ја знаеме судбината на овие деца… не знаеме каде се децата од сиропиталишта или од нашите образовни институции, и ова е проблем“, рече таа.

Засега голем дел од товарот паѓа на мештаните да ги најдат и да ги вратат дома.