Велешани се потсетија на штрајкот од пред 80 години, кога тогашните гимназијалци се спротивставиле на користењето на бугарскиот јазик во наставата. Во дворот на гимназијата „Кочо Рацин“ се одржа чествување, а сегашните ученици на овој настан ги потсети д-р Никола Стојанов, еден од организаторите на протестот.
„Имаше професори кои ни предаваа на бугарски јазик, а ние одговаравме на македонски. Тоа на некои од нив не им се бендиса и се бунеа, но ние не отстапувавме. Поради тоа, наставничкиот совет решил да нè исклучи од настава од сите образовни институции на Бугарското царство. Велешани нè поддржаа. Направивме протест пред општината вечерта, а освен нас гимназијалците, се собраа многу граѓани. Дојдоа полицијата и војската да нè растераат. Имаа бајонети на пушките“, кажа 99-годишниот Стојанов, првиот претседавач на повеќепартискиот парламент на Македонија.
По три дена, штрајкот бил прекинат, а учениците место да бидат избркани, добиле укор. Стојанов додаде дека и денес е присутна негацијата на македонскиот јазик.
„Наше е да останеме на своето. Тоа е наш македонски јазик, но, за жал, некои соседи и по толку време не го разбираат тоа“, дополни Стојанов.
Покрај него, организатори на штрајкот од 14 март 1942 биле Благој Кирков, Орце Иванов, Благој Јанушев и Анче Андреев.
П. ПЕЧКОВ
