На 21 октомври пред 40 години, започна да свири велешката група „Зрак“. Судбински, на истиот ден по толку години, составот се собра повторно и настапи на Фестивалот на питата и виното, покажувајќи дека времето и годините не влијаеле на нивното музицирање.
На сцената беше и велешката рок икона Гиго или Глигор Петров. Тој и денес е поим за рокер за велешани. Живее во Австралија, а три месеци летоска престојуваше во родниот град.
Оригиналната постава на „Зрак“ ја сочинуваат Гиго Петров, Васил Гемишев, Стојан Прпев и Миле Ацков (Фото: СДК.МК)
„Беше убаво. Иако бев три месеци, летнаа како сон. Дојдов во родниот крај за да се видам со пријатели и роднини. Настапивме на Питијадата и имавме добар прием како група, беше супер. Музиката е мојот живот, нејзе ѝ посветив сѐ. Во Австралија сега одморам, работев многу и моментално паузирам. Доволно беше, имам уште две години до пензија“, вели Гиго со препознатливиот рок имиџ, кој и натаму го задржа.
Тој е голем колекционер на гитари. Повеќето вредат по илјадници долари. Ги има повеќе од 30 и објаснува дека сите се марка до марка. Гиго прв во Велес донел оригинал соло гитара, и тоа „ибанез стандард лес пол“ од Италија, вредна 3.000 марки, тогаш вистинско богатство. За жал, веќе ја нема, оти ја продал. Таа негова пасија кон гитарата продолжува и денес и свири за своја душа.
„Имам „фендер стратокастер“ од 1968 година, вредна најмалку 35.000 долари. Имам и многу други гитари, како акустична „гуилд“ од околу 6.000 долари. Во колекцијата се и „јамаха“, „редлик“, „џибсон“, „ибанез“… Многу јака колекција, со која се гордеам. Многу е вредна. Тука немав можност да набавам така квалитетни гитари, но таму имам. Своевремено отидов во Австралија на шест месеци, а останав 38 години“, вели Гиго.
Дел од колекцијата гитари на Гиго (Фото: СДК.МК)
Се присетува на младоста и на неговите свирки низ Велес, по кои го помнат постарите сограѓани. Иако дел од животот физички е отсутен од градот, тој е тука во муабетите. Негов прв состав бил „Магична крв“.
„Со групата имавме многу јаки свирки, се собираа по две илјади луѓе. Тоа и денес е голема бројка за таков простор. Беше престиж да се дојде на нашите концерти. Свирев хеви метал, имав долга коса и бев несекојдневна појава за тоа време, вистински хипик од почетокот на седумдесеттите. Ме гледаа чудно велешани, а потоа се навикнаа на мене. Жените не се палеа, туку колеа по нас“, низ смеа вели Гиго.
П. ПЕЧКОВ
