Турскиот режисер Семи Капланоглу, добитник на Златна Камера 300 за особен придонес во светската кинематографија на годинешното издание на фестивалот на филмската камера „Браќа Манаки“ во Битола, на прес-конференцијата рече дека браќата Манаки се дел и од турската кинематографија.

„Голема е честа што сум тука, затоа што верувам дека турката конематографија започнала со браќата Манаки“, рече Капланоглу.

Капланоглу е признат турски сценарист, режисер и продуцент, познат по филмовите од Трилогијата за Јусуф, „Јајце“, „Млеко“ и „Мед“. Со „Мед“ освои Златна мечка на Берлиналето во 2010, што беше првпат турски филм да ја добие престижната награда после 1964.

На мастеркласот зборуваше и за неговото детство и родители, за почетоците во неговата кариера, како и за искуствата со снимањата на филмовите на кои работел. Сподели интересни случки поврзани со неговото образование на Универзитетот „Докуз Ејлул“, каде што дипломирал за филм и телевизија.

„Во 1980-тите години, немавме баш слободна средина во тоа време, имавме потешкотии да стасаме до негативи од филмови или филмови кои можевме д ги користиме во нашето образование. Бевме во класот само пет студенти. Мојот професор Октај, на секој од нас ни даде камера од 8мм. Ни кажа дека лентите се заклучени, а дека секоја лента трае по 3 минути. Рече да излеземе и да снимиме наши филмови. Ние ги снимивме нашите филмови, а јас внимавав буквално на секоја снимена секунда. Откако ги вративме камерите на професорот, професорот ни кажа дека може да ги отвориме камерите и да ги изваиме лентите, по што сфативме дека камерите се празни, без ленти. Тој ден научив дека филмот не е снимен во камерата, туку во умот. Тоа беше важна лекција за мене“, рече Капланоглу.

Претседателот на жирито, францускиот кинематографер Денис Ленуар. (Фото: ИФКФ Браќа Манаки)

Претседателот на жирито, францускиот кинематографер Денис Ленуар, рече дека за него фесивалот досега беше мит за кој имал слушал претходно, а сега му се остварила желбата да дојде тука.

„Сум чул за ‘Браќа Манаки’ како за некој мит, како за некој мал фестивал што стои таму некаде скриен, тешко е да се дојде до него, но сите кои се враќаат од таму се со сјај во очите и зборуваат многу возбудено дека тоа е многу прекрасно, дека тоа е една заедница на блиски поврзани студенти, кинематографери, режисери, млади таленти… Конечно сум тука и сѐ што видов досега е навистина чудесно“, рече Ленуар.

Ж. ЗДРАВКОВСКА